kordelas

broń sieczna używana od późnego średniowiecza w Europie Zachodniej jako broń piechoty plebejskiej, a od XVI w. również jako broń myśliwska. Kordelas myśliwski posiadał długą jednosieczną głownię o długości 50 do 60 cm. Rękojeść występowała w dwóch formach: otwartej lub zamkniętej. Jelec zwykle był rozbudowany albo w ogóle go nie było. Charakterystycznym elementem konstrukcyjnym była muszla ochronna, wygięta w dół, zabezpieczająca wlot pochwy przed dostaniem się do niej wilgoci.